За човекоубицу стари Закон заповеда казну смрћу, а Василије Велики својим 56. каноном лишава дотичнога за 20 година Причешћа за намерно убиство, а 10 година за ненамерно. Ми пак (лишавамо Причешћа) за пет година (за намерно убиство), и (за ненамерно) три године, ако својеручни убица строго пости (сваки дан) до увече, и увече чини сухоједење, и с расположењем чини 300 метанија сваки дан; а ако је немарно расположен, нека испуни канон Отаца. – Канон пак 22. Анкирскога Сабора каже да једна пређашња одлука прописује: да који учине ненамерно убиство имају се кроз седам година причестити Савршеним (Даровима), а по другом канону смањује на пет година.